Het feit dat er zoveel mogelijkheden in het nieuwe gebouw waren, maar ook het feit dat er zo veel kamerbewoners in het gebouw zaten, maakte dat de afdeling L.O.S. min of meer op zoek ging naar (nieuwe) binnensporten. Men spiegelde zich graag aan Londen, waar de plaatselijke Y.M.C.A. als voorbeeld moest dienen. Dus toog de sportleider van L.O.S, de Heer Roosbeek naar Londen. Roosbeek had in militaire dienst kennis gemaakt met een soort basketball dat door Hubert van Bleijenbergh min of meer geïmporteerd was uit Amerika. Het spel werd, niet georganiseerd, op de Militaire Academie gespeeld als een soort variant op korfbal alhoewel er volgens de overleveringen wel gespeeld werd met een “echte” Amerikaanse basketball en een bord met ring en een heel lang net er aan. (Hebben overigens lang dienst gedaan , die lange netten, ik herinner ze nog uit mijn beginjaren eind jaren 50, begin jaren 60). Roosbeek wilde wel met deze sport aan de slag in de grote zaal van het Centrale Gebouw. Maar hij zag ook de potentie van het spel en was zich ervan bewust dat hij één en ander in één keer goed moest presenteren. In Londen heeft Roosbeek, Lew Lake ontmoet, een oorlogsveteraan, vlieger en toen kantoorbediende bij het British Museum, maar bovenal een enorme sportfanaat, altijd bereid, waar dan ook mee te helpen een nieuwe sport te introduceren. Ook zat hij tot over zijn oren in het jeugdwerk in de arme buurten van London, waar hij jongeren d.m.v. sport uit hun isolement trachtte te halen. En jawel hoor, er waren wel degelijk “nieuwe” sporten. Roosbeek had er goed zicht op. Hij onderkende onmiddellijk de mogelijkheden van Volleyball, Hand ball, Pluimbal en een zeer goede versie ( = Amerikaans met veel dribbels) van Basketball. Spellen bij uitstek om in de nieuwe omgeving te introduceren. Lew Lake bleek bereid om een “clinic” avant la lettre te komen geven in Amsterdam met het basketballteam waar hij zelf aanvoerder van was, aangevuld met wat volleyballers. Ik kan me nog steeds nauwelijks voorstellen dat er geen voorbereidend werk is gedaan, want zeer snel na de clinic werd AMVJ-Basketball opgericht. Of misschien was de tijd gewoon rijp voor een nieuw snel balspel, want naar verluidt, was het feit dat de Engelse spelers zulke goede dribbelaars waren, een sensatie. We spreken dan over een bezoek van veertien dagen na kerst 1929 en begin januari 1930. De rest is geschiedenis en op Google in opvallend veel varianten te lezen.